Boşluk.

Atomun % 99.9 'u boşluktur. Bir örnek vermek gerekirse, atom çekirdeğini İzmir'in merkezinde 1 metre çapında bir rakı masası olarak farz edersek, yörüngede dönecek olan elektronları temsil eden papaz erikleri - arzu edenler, çiğ köfte veya peynir de döndürebilir - Çeşme, Kuşadası, Dikili ve Ödemiş'i içine alan bir çemberde hareket edecektir. Dikili'nin Çeşme'den daha uzak olması, kıvrımlı karayollarına tevessül etmeyecek olan elektronları ilgilendirmez. Sözün özü, atomun dev bir boşluktan oluştuğudur. Bu da, bazen içimizde bir boşluk hissetmemizin, boş boş bakmamızın, boş konuşup boş şeyler yazmamızın nedeni olabilir.

KERMİT, TERMİK İSTEMİYOR !...

Kermit, Aliağa’da halka yaptığı açıklamada şöyle dedi;

‘Biliyorsunuz ben yeşilim. Ve termik santraller, yeşilin düşmanıdır. Kermit, Termik istemiyor, bunu böyle bilesiniz. İktidar sahiplerinin ve doğa talancısı şirketlerin kuklası olmayacağız. Kukla değiliz biz !…'

Bir vatandaşın ‘Nasıl yani ?’ diye sorması üzerine Kermit, ‘Eee, tamam, ben kuklayım ama siz kukla olmayın. Ayrıca kukla olmak çok da hoş ve kolay bir şey değil. Düşünsenize, birisi kolunu dirseğine kadar içinize sokuyor. Eğer termik santrallere karşı direnmezseniz, size olacak olan da bu.’ dedi.

Bir başka vatandaşın ‘ Biz tek başımıza ne yapabiliriz, kolay mı güç sahiplerine karşı direnmek ? ‘ diye sorması üzerine sinirlenen Kermit, ‘ Vraaak bu işleri kardeşim. Bir araya gelen halktan daha güçlü ne olabilir ? 1990’da birlikte direnip termik santralleri durdurmadınız mı? Yine yaparsınız.’ dedikten sonra herkesin hayret dolu bakışları arasında bisikletine atladı. İçine sokulmuş bir el, ya da onu yönlendiren ipler olmaksızın pedalları çevirmeye başlayan Kermit, ‘Şaşıracak bir şey yok, kuklalık bir kader değil, bir seçim meselesidir.’ diye ekledi ve vraklayarak gözden kayboldu.